Articoli più recenti

• 

  Demo chircat domo

  15 làmpadas, de GONÀRIU CARTA BROCCA

  Salude bona zente… In antis de totu pedo iscusa si carchi umanu s’intènderet ofesu dae lèzere custas paràulas chi unu cane che a mimi s’atrivit a iscrier. Isco bene chi nois canes depimus istare che canes: no apeddare cando su mere non cheret, non fàghere sos bisonzos nostros intas si semus crepande, non pessare chin sa conca nostra, nen contrariare su mere chi totu ischit… beh! Cuasi totu. Jeo mi naro Demo. Sa mere mia m’at postu custu lùmene… non po incurtzare sa paràula democratzia e nemancu (...)

• 

  Su pantasma de Canterville

  27 maju, de OSCAR WILDE

  CAP. I
  Cando su sennor Hiram B. Otis, su ministru americanu, at comporadu Canterville Chase, totus l’ant naradu chi fiat faghende a beru unu machine, ca non b’aiat duda chi cussu logu fiat prenu de pantasmas. A nàrrere su beru, Lord Canterville etotu, chi fiat un’ornine de sonore prus cuidadosu, si fiat intesu obrigadu a li faeddare de sa cosa cando aiant cumintzadu a cuntratare. “Nois etotu amus pessadu de no istare in custu logu,” at naradu Lord Canterville, “dae cando a sa tzia de marna, sa (...)

• 

  S’ìsula de Uranitza

  17 maju, de ALEXANDROS PAPADIAMANTIS

  Nche fit imbetzada meda tia Foliò, sa fiza de Matarona, sa biùda de Ghiannis Carpetis.
  Però fit ispavilla galu, forte cantu bastat e lòzica in belle totu sos arresonos.
  Deghe annos a como —nch’est morta dae unos chimbe annos— m’at contadu su chi oe m’amento e chi, in fines, mi ponzo a iscrier, oe in su mese de frearzu de su 1902.
  «Goi est, fizigheddu meu: cando mama mea s’est cojuada cun babu meu, issa fit biùda de un’àteru omine e finas isse fit biùdu de un’àtera fèmina.
  Su mere meu —goi mutiamus (...)

• 

  Sa itzastra e sa itelledda

  12 maju, de LUTZIANU PIRAS

  Custa fiat una pitzinna galana chi teniat una iteledda mèlina. Bi l’aiat data su babbu pro l’acher cuntenta ca dae cando si nde fiat morta sa mama, a pustis de tantos mafratzos, in glòrias siat, sa pitzocca, itza unica, fiat semper annotzata. Comente l’aiat comporatu sa itelledda, narant sos matzores galu oe in Lodè, cudda povera orfanedda pariat chi fiat torrande in sestu. Su babbu fiat cuntentu mannu ca thucaiat a su cuile chena mermeddos in conca. Ma… mai nde l’eret altziatu in bidea… passatu (...)

• 

  Marcu Pompòniu - Su pastore fonnesu

  9 maju, de JUBANNE PIGA

  Frantziscu Antoni Solinas aiat dae minore su disizu de àere unu pastore fonnesu, mancari no aiat tancas nen gamas de badiare. At istima de totu sos animales ma a cussa ratza de cane l’at amore cantu nd’at, si non prus, a sos cristianos. De su cane fonnesu ischit bida e meràculos: chi est de raichinas nuràgicas, cumpànzu fidele de sos sardos anticòrios: pastores e bandios, chi est istadu, e galu est, dae sèmpere su re de su Gennargentu, tentadore e ghiadore severu de gamas de berbeches e de tazos (...)

• 

  Tziu Portoleddu e sa piga presonera

  5 maju, de GONÀRIU CARTA BROCCA

  Su mese de Làmpadas aiat cumentzadu a cajentare soles e sa pruna groga de tziu Portoleddu ghetaiat rajos d’oro cando s’astru, bessinde dae mare, la carignaiat leve leve, dàndeli colore e sapore de pùmora premedìa. Tziu Portoleddu, che a dònnia manzanu, topu topu, fiat arribadu a su possessu de “Sa Mandra” addromande su terrinu e pompiande unu po unu sos àrvores de manipulàu, de figu, de kaki e de àteras zenias de fruta.
  “Tue ses bell’e cota!...” aiat naradu tziu Portoleddu allegande chin unu àrvore de (...)

• 

  Rosina, sa cherba chi si sarvat in mare

  2 maju, de VITÒRIA CAMPUS

  In unu bellu padente de Biddasimius, viviat cun sa famìlia sua Rosina, una cherba minore. Su logu fiat ispantosu e seguru pro sos cherbos chi sunt abbesos a si reparare semper in ue b’at àrbores meda, ca sunt difidentes e timijolos, difatis non lassant mai su logu connotu si non sunt apretados, pro custu preferint de bessire a mandigare cando sa die est iscurighende e rundare intro de note finas a s’arbéschida. Rosina giogaiat tota die allegra, chena oriolos, cun àteros cherbos (...)

• 

  Sa pratza de su diamante

  2 maju, de MERCÈ RODOREDA

  I
  Julieta fiat bènnida a sa durcheria in ue traballaia pròpiu pro mi nàrrere chi, in antis de sorteare sa toia , diant àere sorteadu unas cantas cafeteras; issa las aiat giai bidas: bellas, biancas nìidas, cun un’arantzu pintadu, isperradu, mustrende sos sèmenes. Deo non tenia gana de andare a ballare e mancu de essire ca fia istada totu die ispatzende durches e mi doliant sas puntas de sos pòddighes a fortza de istrìnghere truneos indeorados, de fàghere nodos e presòrgios. E mescamente ca (...)

• 

  Sas duas lontras

  1 maju, de DACIA MARAINI

  Una lontra est leende su sole in sa ripa de unu lagheddu montaninu. Tenet sos ogros tancados e una espressione biada in sa carutza sua de gatu. Su cumpanzu suo est pischende in sas abas fundudas e astradas, unu pagu prus a monte, a làcanas de su padente. Duos fizos, nàschidos dae pagos meses, sunt zoghende supra de una roca cuguzada de lanedda bìrdina, suspesa supra de s’aba: si dant corfos cun su murru, s’imberghent a intro de s’aba. Cando unu làssinat in sa terra modde e est belle pro nche ruer (...)

• 

  Tziu Giagu e Cariasa

  27 abrile, de RACHEL FALCHI

  [Lsc] Inèditu
  In su cùcuru de unu montigru b’aiat unu frutale minore cun unos cantos àrbores. Bi fiant comare Mela, comare Pira, comare Mela Granada e compare Arantzu. A pustis, in unu tretu, b’aiat un’àrbore chi si naraiat Cariasa. Issa aiat naes e fògias meda e Deus l’aiat fata nàschere pro chi aeret donadu sos frutos suos, sas cariasas carrafales, a sa gente e a sos animales chi las agradessiant a beru. Cada àrbore, cando acudiat s’istajone giusta, daiat frutos bonos meda. Ma Cariasa, a dolu (...)

pàgina in antis | pàgina a pustis